Fransız yönetmen ve senarist Christophe Honoré’ın son filmi olan Marcello Mio, Chiara Mastroianni’nin kendi yaşamına ve ailesine olan bağını yaratıcı bir şekilde ele alarak, kurgusal bir hikaye sunuyor bizlere. Anne ve baba gibi oyuncu olan Chiara, kariyerinin bir döneminde tıkanıp kalır. Babasıyla olan benzerliği onu bitmek bilmeyen bir kimlik arayışına sürükler.

Gerçek hikayeden esinlenen ve akıcı bir kurguya sahip olan film, yas tutmanın bireysel doğasını işlerken, Marcello Mastroianni’nin yaşamının ikonlaşmış unsurlarını Chiara’nın bakış açısıyla yeniden şekillendiriyor. Yasın, bir kaybın ardından sadece acıyı değil, aynı zamanda kişinin kendi varoluşunu sorgulama sürecini nasıl tetiklediğini etkileyici bir şekilde ele alıyor.

Film, pastel tonların ve ışığın sofistike kullanımıyla, geçmişin nostaljisi ve bugünün duygusal çatışmaları arasında zarif bir köprü kuruyor. Görsellik, yalnızca bir estetik unsur olmaktan çıkıyor, aynı zamanda babasıyla olan ilişkisini anlamlandırmaya çalıştığı bu içsel yolculuğun bir yansıması hâline geliyor. Chiara’nın bu süreçte yardım kabul etmemesi ise, insanın bazı sorunları yalnızca tek başına çözebileceğini hatırlatarak izleyiciyi derin düşüncelere sevk ediyor.

Komedi-dram türündeki yapım, temposu finale doğru düşse de, izleyicide buruk bir kahkaha bırakmayı başarıyor.

bifilmkurdu bu filmi öneriyor mu?

Belki bir baş yapıt değil ama izlemesi oldukça keyifli, yas tutma sürecini içtenlikle seyirciye anlatıyor.